Ustawa o robotyzacji wprowadza nowe rozwiązania w zakresie możliwości jednorazowego rozliczenia nakładów na wybrane środki trwałe do wskazanego limitu (przy jednoczesnym minimalnym nakładzie inwestycji) oraz bezpośredniego zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów zaliczek na takie nabycie środków trwałych. Głównym celem zmian jest stworzenie mechanizmu pozwalającego na stymulację inwestycji dokonywanych przez przedsiębiorców.
Podatnicy PIT prowadzący działalność gospodarczą oraz podatnicy CIT mogą dokonywać jednorazowo odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej nabytych fabrycznie nowych środków trwałych zaliczonych do grupy 3-6 i 8 klasyfikacji środków trwałych w roku podatkowym, w którym środki te zostały wprowadzone do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Wysokość jednorazowo dokonanych odpisów nie może przekroczyć w roku podatkowym kwoty 100.000 zł.
Takie zasady amortyzacji stosuje się pod warunkiem, że:
1) wartość początkowa jednego środka trwałego nabytego w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10.000 zł lub
2) łączna wartość początkowa co najmniej dwóch środków trwałych nabytych w roku podatkowym, wynosi co najmniej 10.000 zł, a wartość początkowa każdego z nich przekracza 3.500 zł.
Nowe regulacje obejmą więc środki trwałe:
fabrycznie nowe, zaliczane do grupy 3-6 i 8 KŚT, o wartości początkowej przekraczającej jednostkowo 3.500 zł, a łącznie 10.000 zł.
Podatnik może dokonać jednorazowych odpisów nie wcześniej niż w miesiącu, w którym wprowadził środki trwałe do ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych. Jednorazowe odpisy mogą być również dokonywane w równych ratach co miesiąc albo w równych ratach co kwartał albo jednorazowo na koniec roku podatkowego.
W kolejnych latach środki te podlegają amortyzacji na zasadach określonych w art. 22k ust. 1 lub art. 22i updof (odpowiednio art. 16k ust. 1 lub art. 16i updop).
Przy czym suma dokonanych odpisów amortyzacyjnych i wpłaty na poczet nabycia środka trwałego (o której mowa poniżej), nie może przekroczyć wartości początkowej tych środków trwałych.
Wpłaty na poczet nabycia środków trwałych
Znowelizowane przepisy ustaw o podatku dochodowym przewidują możliwość zaliczenia bezpośrednio do kosztów uzyskania przychodów (do wysokości 100.000 zł) kwot z tytułu wpłat (zaliczek) uiszczonych na poczet nabycia wskazanych środków trwałych, których dostawa zostanie wykonana w następnych okresach sprawozdawczych. Do tej pory zasada jednorazowej amortyzacji uniemożliwiała takie działanie, co było niekorzystne dla najmniejszych przedsiębiorców.
Ustawowy limit 100.000 zł obejmuje sumę wpłat na poczet nabycia środka trwałego zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów oraz sumę odpisów amortyzacyjnych od nabytego środka trwałego. Wpłaty te uwzględnia się poprzez pomniejszenie kwoty jednorazowych odpisów amortyzacyjnych.
Ustawa z dnia 7 lipca 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. rok 2017, poz. 1448) weszła w życie 12 sierpnia br.
Autor: Aleksandra Stokłosa, Manager Operacyjny, Bosetti Global Consulting